Saddam Hüseyin rejiminin yıkılışından bu yana Şiiler Irak’ta hüküm sürüyor. Sünni kesimin Irak’taki kızgınlığı sonucu IŞİD ortaya çıkmasını ya da Kürtlerin itirazı ve kızgınlığının sonucu bağımsızlık referandumunun yapılmasını tetiklediğini anlamak zor değil. Ancak Şii gençlerin Şii bir iktidara karşı başkaldırıyorsa, bunun altında daha büyük nedenler yatıyor, bu nedenler nedir acaba?
Irak’ta bir buçuk aydır devam eden protesto gösterileri, basit ve anlık bir tepki olmadığı ortada. Tam aksine derin sorunların olduğunun bir göstergesidir. Kürdistan Bölgesi Başkanı’nın da ifade ettiği gibi Irak yeni bir döneme geçiş yapıyor.
Bu sözler geçici bir siyasi süreç karşılığında sarf edilmemiştir, tam tersine Iraklıların bastırılmış ve birikmiş vicdanların patlamasının bir yansımasıdır.
Irak ile ilgili toplanan veriler özellikle Amerikalıların bir araya getirdikleri bilgiler oldukça ilgi çekici. IŞİD’in ortaya çıkmasından öncesine kadar, Irak’ın geneli Şii iktidardan oldukça memnundu. Vatandaşlar iktidarın bir şeyleri değiştireceğine ve ülkenin durumunu düzelteceğine inanıyorlardı. Iraklılar aynı zamanda İran’ın bir ağabey gibi kendilerine destek olacağına inanıyorlardı. Ancak dikkat ederseniz son birkaç aydır hem Irak’taki Şii iktidara hem de İran’a olan güven ve sempati IŞİD’in ortaya çıkmasından öncesine kıyasla azaldığını açık bir şekilde görebilirsiniz.
Bunları size açık bir şekilde anlatacağım, biraz kafanızı karışabilir evet ancak detaylı bilgilerle Saddam rejiminin yıkılışından sonra İran’ın ve Şii partilerin ülkede çok kötü bir durumda olduklarını anlatacağım.
Iraklı Şiiler, özellikle de gençler son bir buçuk aydır siyasi partiler ve popülist şahsiyetlere açık bir mesaj verdi. En açık mesajlardan bir de ‘Güzel laflara karnımız tok bundan sonra fiili eylem görmek istiyoruz’ idi. İran şu anda daha fazla karışmamasını istiyor. Irak’taki gelişmelerden ABD’nin parmağı olmaksızın ortaya çıkacak sonuçları kontrol edilmez ise, Washington’un deyimi yerindeyse evdeki hesabı çarşıya uymayabilir. Sistani bu gerçeğin farkında ki göstericilere destek veriyor, hükümet ve partilerin kendisini göstericilere karşı bir kalkan olarak kullanılmasına müsaade etmiyor. Şu anda yaşana gelişmeler karşısında Sistani’nin bile durumu bir taraf edecek konumda olmadığı ortada. Bazı göstericiler Sistani’nin sessizliği ve durumu kabullendiğini onun bu olaylara ortak olduğunu söylüyor.
Arap baharında internet demokrasisinin ortaya çıkmasının etkilerinden bahsediyorduk, ancak bu etkiyi Irak ve Lübnan’dan tutun, Hong Kong, Katalonya, Şili ve Bolivya’da da görüyoruz. İnternetin yaygınlaşmasının sonucu gençler birbirinin hayatını görüyor, dünyanın farklı mecralarında aralarında etkileşim oluşabiliyor. Bu nedenle, sadece güvenliği ve huzuru sağladığı gerekçesiyle vatandaşlarına minnet eden bir hükümet ölümcül bir hata yapar. Yenidünya ile yeni bir nesil ön plana çıkıyor, onlar kendi ülkelerinin bir ortağı olduğunu ve fikirlerini paylaşmak istediklerini göstermeye çalışıyor. Hükümetin kendilerinin beğenisini kazanmasını istiyorlar, aksi halde sokağa çıkacaklarını ve onları bloke edeceklerini hata sileceklerini ifade ediyorlar. Irak’taki Şii liderler bu mesajı anlamadıkları için şu anda bedelini ödüyorlar. Dolaysıyla Kürdistan’da bizim bu yanlışlardan ders çıkarıp tekrarlanmamasına müsaade etmemeliyiz.
(Yazılar, yazarların görüşlerini yansıtmaktadır. Rûdaw Medya Grubu'nun kurumsal bakış açısıyla örtüşebilir ya da örtüşmeyebilir.)
Yorumlar
Misafir olarak yorum yazın ya da daha etkili bir deneyim için oturum açın
Yorum yazın