Bi fen û fûtan diaspora dê ti carî bi ser nekeve
Di van demên dawî de, gelek rêxistinên civaka sivîl ên ku vê dawiyê hatine avakirin û karakterên nû yên ku ji vê yekê re eleqedar nebûn, îdia dikin ku ew nûnertiya Kurdên dîasporayê dikin û mafê kesekî din nîne ku vê yekê bike. Tenê ew in ku dikarin vê karsaziyê bimeşînin û breve bibin. Li vir ez li hember vê hişmendiya tevlîhev şok dibim! Em bipirsin gelo çima?
Ger em dixwazin rastiya vê yekê bizanibin, wê demê divê em rastgo bin û derewan li gelê xwe nekin ku em li çalakiyên wan, hejmara endamên wan û asta çandî ya wan binêrin an jî ez ji we re dibêjim ku hûn dê şaş bimînin, ji ber ku gelek ji wan narsîst in û gotinên ji xwe mezintir bi kar tînin. Navên komeleyên xwe û ew bi xwe jî vê yekê dizanin.
Li vir mebesta min ne rêxistinek bi serê xwe ye lê ez behsa rewşa Kurdên dîasporayê bi giştî dikim ew ên erkên xwe wek ku divê pêk neanîn, lewma mijûlî rexnekirina hev in û rexne enerjiyê tek dibe. Pir girîng e, li şûna ku em bêjin kî nûnertiya diasporaya Kurd dike em xwe pe mijûl bikin, divê em xizmeta gelê xwe bikin, çi bi çalakiyan, çi bi perwerdehiya ziman, çi bi alîkariya kesên nûhatî û çi bi yên dawa mafe penaberiyê dikin.
Tiştek heye ku ez eşkere bibêjim, di vî karî de kesên ku ji derveyî vê qadê û ne di asta pêwîst de xwe tevlî vî karî dikin hene, em çawa dikarin van kesan îqna bikin ku ew xizmeta dozê nakin? Gelo rê hene yan na? Ev pirs vekirî dimîne….
Vê modela berê ya partîbûnê dixwazin di nava rêxistinên civaka sivîl de jî bi cih bikin, mixabin heta radeyekê bi ser ketin. Ji ber ku heta niha ti yek ji wan ji bo xizmeta Kurdistanê jî hevkariya hev nekirine, berovajî vê, ew bi hev re şer dikin!
Ev rastiyeke ku divê bi zelalî bê gotin.
Bê guman, ev rewş gelemperî ye û ne xerîb e, ji ber ku em ji demên kevnar pê ve dikişînin, tevî her tiştê ku divê em berdewam bikin.
Divê em hewl bidin ku van hemû zehmetî û astengiyên li pêşiya me derbas bikin ji bo ku em bigihîjin armanca xwe ku xizmetkirina gelê me ye, ne ji bo kesayetiya xwe, wekî gelekan. Ji giyanên qels ên ku heta îro jî dixwazin ku kesê wan ji fedakariyê bêtir sûd werbigire.
Ji ber vê yekê, ez bang dikim ku dev ji xweperestiya kesane berdin û li ser tiştê ku xizmeta doza me li diasporayê dike li hev bikin.
Divê em ji bîr nekin ku dîrok ji kesên ku vî karî ji bo armancên xwe yên şexsî têk bibin re rehmê nake.
Kejal Derwêş